' I love you'

Die ochtend er vroeg uit gegaan. Had nog wel de uitnodiging van een engels echtpaar gekregen om een in bar een biertje te doen maar die heb ik maar netjes afgeslagen. Nu begint dus de rest van mijn vakantie. Eerst weer de hele weg terug door Etosha en de nodige modderpoelen, gelukkig niet meer echt vast gezeten maar de schokbrekers krijgen het wel te verduren. Het is maar goed dat het een duitse degelijke auto is.

Dus op weg naar de kust. Ben gestrand in Khorixas een klein plaatje. Onderweg heb ik trouwens twee lifden jongens een lift gegeven. Het was namelijk zondag en de volgende dag moesten te ze naar school dus heb even voor schoolbus gespeeld. Was wel leuk om wat aanspraak te hebben. Zoveel k alleen maken is best wel saai. Ook al is het landschap heel mooi. Nog wel een grote vogel aangereden, soort kalkoen. Gelukkig geen barst in mijn raam. Stom beest ga dan ook niet op de weg zitten.

Dit is Bradley (en zijn vader) die ik thuis heb afgezet.

Kwam redelijke op tijd aan, heb een room gevonden en ben doorgereden naar Petrified forrest of zoals ik het noem: Harry Potter woud;) Dit is heel bijzonder want in het landschap liggen allemaal boomstammen uit de ijstijd die doordat ze onder de grond zonder lucht lagen, helemaal versteend zijn. Ze zien en voelen, soms zelf klinken als je erop klopt als een echte boomstam. Maar dat is niet zo want het zijn allemaal mineralen.

Bij die boomstammen groeien ook Welsitschia. Dit is een soort boom die heel langzaam groeit. De wetenschappers weten nog steeds niet goed hoe het in leven blijft in de woestijn als de wortels niet diep groeien. We doen een test: Raad eens hoe oud deze plant nu is? (ik zal niet kijken als je er 10 jaar naast zit...)Helaas wat er geen tijd meer om naar Twijfelfontein te gaan dus ben maar weer over de gravelweg teruggereden. En toen had ik zin om te gaan hardlopen. Het is inmiddels twee weken geleden dat ik iets aan sport gedaan heb dus had weer zin in iets actiefs. Van de hele dag in de auto zitten wordt je ook niet actiever. Dus ik lekker rennen naar het stadje en terug. Best wel zwaar want het is hier best heuvelachtig en warm en ik heb mijn hardloopschoenen ook niet bij mij.

Ging op een gegeven moment een jongen met mij lopen. Het vond het wel grappig wat ik deed. Alleen waarom ik het deed begreep hij niet. 'Why are you running?'. De mensen hier lopen om van A naar B te gaan en hardlopen doe je dus niet voor je plezier. Gekke witte man zou hij wel gedacht hebben. Op de terugweg liep ik weer langs het groepje meiden die op de heenweg iets tegen mij zeiden. Wat dat was hoorde ik niet. Dus zij zagen mij aankomen en liepen alvast naar de weg toe. Pas toen ik heel dichtbij liep zei de dapperste van het groepje: 'I love you!'. Ik moest hard lachen en liep rustig verder. Toch weer 40 min gelopen en het voelde heel goed.

Na het douchen weer een hele mooie zonsondergang gezien, ze blijven me verbazen.