Bangkok

Ja, aan alles komt een eind. De laatste paar dagen ben ik van Ko Tao met de boot naar Surat Thani gegaan. Deze reis duurde zes uur en was heel relaxed beetje muziek luisteren en naar de golven kijken.

In Surat Thani de nacht doorgebracht om vervolgens naar Bangkok te vliegen. Dat ging in een keer snel. Taxi gedeeld met iemand en naar Kho San Road (of zo iets dergelijks, in ieder geval waar alle backpackers zijn).

Had voor de verandering een luxe kamer met Airco, heerlijk is dat toch. Deze dag ben ik gaan shoppen en heb besloten een pak te laten maken. En zo gezegd zo gedaan. Heb er weer een bij. 3D met 2 broeken en shirt alles op maat gemaakt. Nog een paar stropdassen om het geheel af te kleden. Helaas was het niet op tijd af dus wordt het opgestuurd. Hopenlijk gaat alles goed.

Ben nu op het vliegveld, alles ingecheckt en de laatste uurtjes nog even doorbrengen, dus dacht ik laat ik mijn blog maar bijwerken. Morgen ben ik weer in Nederland, ben benieuwd wat ik daar zal aantreffen.

Oh ja, voel me net een afpel paasei, alleen komt er roze onder de schilletjes vandaan. Was heerlijk bruin, maar plaatselijk (en wordt steeds groter) wordt dat aardig gecompenseerd. Hahaha.

Haaien in de baai

Ik werd wakker, na heel weinig geslapen te hebben, en wat denk, de zon scheen! Yes! Vandaag kan ik dus gaan snorkelen. Zo gezegd zo gedaan.

Door de 4WD taxi opgehaald, die heb je hier trouwens ook wel nodig. Ingescheept en gaan met die baan. Oh, snorkelen is heerlijk. Heb ik een keer eerder in Indonsie gedaan maar dit was zoveel beter. In totaal vier duiken gemaakt en meteen in de eerste duik HAAIEN gezien. Niet alleen gezien, heb er zelfs boven gezwommen. De haaien die ik gezien heb waren minstens een meter groot. Ze zwommen zo relaxed door het water maar zo snel dat het me echt moeite kostte om ze bij te houden.

In de andere duiken geen haaien meer gezien maar wel de meeste fantastische vissen die je kan bedenken. De truc om veel vissen om je heen te krijgen is om ze te voeren en een banaan voldeed prima (ze lusten trouwens ook de schil). Dus stel je voor, stukje banaan in het water, halve meter voor mij en honderden vissen erop af. Dus, daar lag ik het water omringd door vissen. Soms zwommen ze tegen mij aan (tegen mijn duikbril) of wilden een stukje van mij eten. Banaan is toch echt beter, denk ik!

De laatste stop was op een nog kleiner eiland: Nang Yuan. Dit was helemaal een paradijs ook onder water.

Heb zoveel gezien dat het teveel is om hier op te schrijven. Geloof mij, ik kon er niet genoeg van krijgen. Het schijnt ook dit een van de beste plekken ter wereld is om te duiken.
Overal zie ook mensen met duikspullen en 's avonds sturen in hun boeken voor hun certificaat.

Ik merk wel dat er een andere mentaliteit van de touristen is dan wat ik tot nu toe heb meegemaakt. 's Avonds zie je mensen, vrouwen, in hun mooiste jurkjes, met make-up en ik in al mijn weken weg, niet zoveel oorbellen gezien als hier. Ik merk ook, mede omdat ik niet duik, dat ik het moeilijker vind om contact te maken met mensen. Het lukt wel maar de backpackers mentaliteit, die ik waarschijnlijk al eigen gemaakt heb, is moeilijk te vinden tussen al die mensen. Geeft niet, ben al goed gewend om mijn eigen ding te doen, is meer een constatering.

Vandaag is mijn laatsts stranddag en ben daarom op het heetst van de dag maar een internetcafe ingedoken. Mijn rug is aardig bijgekleurd en de Aloe Vera zalf is niet aan te slepen...

Ko Tao

Ja. Vandaag is er wel tekst bij. Ik loop al een paar dagen rond op dit eiland dus moet even goed nadenken wat ik gedaan heb. Na, de vele bussen en de boot aangekomen op Ko Tao. Vanaf de boot zag het er niet zo goed uit, veel gebouwen en reclame.... Dus, snel weg van de pier en heb een taxi gedeeld naar het noorden. Uiteindelijk heb ik een betaalbare houten bungalow gevonden iets ten noorden Sai Ree Beach. En daarna het strand op gebanjerd. Het is een schitterend eiland, Goed wit zand en blauwe zee met op de achtergrond palmbomen. Goede plek dus voor de laatste paar echte vakantie dagen.
Na een paar duiken in het water, wat trouwens heerlijk warm is, en wat kleur gekregen, begon het hard te regenen. En ik bedoel echt hard! Dus een strand tent ingedoken en daar net zolang gewacht totdat de regen over was. Daarna ben ik naar het hoofddorp Mae Haad Village gelopen en wat toch nog iemand gevonden om een goed gesprek te hebben. Daarna, weer ergens geschuild en nog wat gepoold voordat ik mijn mandje in kon.
De volgende dag was het weer nog slechter, in de ochtend verplicht in een andere strandtent verbleven. Dacht ik dat iemand mijn slippers had vergeten, bleek ik ze helemaal niet meegonomen te hebben....hoe erg ben ik al in de relax mode?
In de middag nog iets gedaan, weet niet meer wat en 's avonds twee films gezien en gepoold. Natuurlijk helemaal vergeten, heb lekker een oil massage gedaan. Klein vrouwtje met sterke handen. Voelde me helemaal herboren.
Op de terugweg een cafe ingedoken en tot diep in de nacht wat bier gedronken. Ja, je moet wat als het weer slecht is. Gelukkig was ik niet helemaal alleen, heb veel sms-jes verstuurd en dat gaf me een beter gevoel
.

Bus-expert

Nou, ik roep mezelf uit tot bus-expert van de maand. Heb er nu zoveel gezien in de afgelopen twee dagen.

Gisterochtend, 1 mei ben ik om 9.00 uur vertrokken uit Vang Vieng. Was een mooie rit, het landschap van Laos is mooi om naar te kijken. Kwam zo rond een uurtje of een aan op het busstation, gezamenlijk een touk touk genomen naar het centrum van Vientiane. Gelukkig kon ik een plaats in de nightbus naar Bangkok krijgen want Vientiane is de meest slaperige hoofdstad die ooit gezien heb. Voordat de bus vertrok mezelf getrakteerd op een voetmagage. Heerlijk dat gevoel dat je onderbenen compleet spanningsloos zijn.

Om 5 uur de bus naar Bangkok, eerste een crapy bus tot aan de grens. Deze overgang ging goed en daarna wat gegeten. Vervolgens in de VIP bus gestapt, met een hele luide geluidsinstallatie en een vlekkerige tv met Night in the Museum. Een kinderfilm afspelen voor volwassenen die willen slapen, ik begrijp het niet. Redelijk goed geslapen, nadat ik een deken in de airco had gestopt. Had eerst de deken over mijn hoofd maar dit werkte beter.

Plotseling werd ik wakker gemaakt en waren we ergens in Bangkok (6 uur ' s ochtends). Hier wilde ik snel vandaan dus met een taxi naar het Southern busstation. En een bus gevonden naar Chumpon die om 9 uur vertrok. Had ik weer eens geluk. Ik had nog meer geluk want ik wilde mijn vlucht van Surat Thani naar Bangkok boeken (wat niet eerder lukte) en na vier keer terug gebeld te hebben( 2 keer verbinding foetsi en toen een ander telefoon geleend waarvan de batterij leeg bleek te zijn) en dus vier keer mijn volledige naam gespeld te hebben. Had ik een reserveringsnummer. Jipppiiiii!!!!

Dus weer verder met de bus, goede service, drinken, snacks, eten in een wegrestaurant. Buiten lekker regen, binnen lekker een lekkende airco en bij aankomst (half vijf) een half natte rugtas. Wat wil een reiziger nog meer.

De guesthouse was schoon en rustig dus zal goed kunnen slapen, heb ik wel nodig, voel me nu aardig brak, zodat ik om 6.15 uur weer verder kan gaan om met de boot naar Ko Tao. Dit eiland moet wel veel goed kunnen maken dat ik er ca. 48 uur voor onderweg naar ben.

Ik weet niet of er internet op Ko Tao is, zo niet dan kan ik pas de 7 mei jullie mijn overweldigende verhalen vertellen over mijn verblijf op het bounty eiland Ko Tao... Intussen stuur ik de regen naar Nederland, want we moeten geen omgekeerde wereld krijgen.

Friends in Vang Vieng

Kan weer een plaatsje toevoegen waar ik geweest ben. De eerste avond heb ik lekker gerelaxed en een mooi plekje uitgezocht met uitzicht over de rivier en de bergen, drankje en boekje erbij. Heerlijk.

De volgende dag, ja ik weet vaak niet meer welke dag of datum de dag heeft dus vertel maar in chronologische volgorde, in de ochtend mijn spannende thriller (Karin Slaughter) uitgelezen en omgeruild bij de Bookstore voor een nieuwe thiller van Kathy Reichs. Daarna mijn zwemkleding aangedaan en mezelf gemeld bij het tubing centre. Het tuben was heel relaxed. Aan beide kanten van de rivier waren cafe's en de meeste hadden wel iets van een activiteit in combinatie met water. De coolste vond ik de swing. Na het oplogen van de trap kon je een handvat pakken dat via een touw verbonden was aan een hoge paal en als je los liet dan zwierde je over het water heen en weer. Net zolang als dat je dacht dat het genoeg was dan liet je los en viel je in het water. Vooral als je van het platform sprong in de diepte gaf een heerlijk kick. Ondanks dat je wist dat je niet zou vallen was het toch steeds spannend. Het gaf wel een ander gevoel dan het zippen bij de Gibbon omdat je hier niet naar beneden viel.

Naast het swingen nog wat met wat lui gevolleybald. De een was nog dronkender dan andere van het bier en de wiskey maar dat mocht de pret niet drukken, heb me prima vermaakt.

Op de weg terug halverwege uitgestapt om samen een touk touk te huren om terug te gaan naar het stadje. Bleek dat we in de middle of nowhere waren uitgestapt. Het bellen om een touk touk ging niet helemaal werken dus het eind van het liedje was dat een vrachtwagenchauffeur met zijn vrachtwagen, half vol met grind, ons had weggebracht. Onverwacht een leuke rit gehad.

De volgende dag ging het niet helemaal goed met mij, nee had geen kater want daar had ik te weinig voor gedronken, maar ik denk dat ik nog niet helemaal uitgeziekt was. De halve dag in bed gelegen en de ander helft Friends gekeken. Ik denk dat ik wel 7 uur Friends achter elkaar heb gekeken. Dat kon mijn zieke lichaam nog prima aan, aangezien deze serie lichtverteerbaar is.

Straks neem ik de VIP bus naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Als het een leuke stad is, blijf ik er een dagje anders wil ik de nachttrein naar Bangkok nemen om vervolgens naar het zuiden van Thailand te gaan.

Spiderman

In mijn guesthouse in Luang Prabang kwam ik een keertje terug op mijn kamer en bleek dat ik bezoek had! Onaangekondigd en ook ongewenst want dit was een mega spin!! Ik ben niet snel bang maar dit was echt wel een joekel.

Ben naar de receptie gegaan en gezegd dat ik absoluut niet bang ben voor spinnen maar er zit nu wel een hele grote op mijn kamer. De jongen loopt met me mee, mompeld: Spiderman en plet de spin zijn mobiele telefoon. Vang het op een loopt heel relax mijn kamer uit... was ik even blij met zijn hulp!

Around Luang Prabang

Laos is een super mooi land, heb er al veel van gezien en het is echt schitterend. Zo puur, zo groen en ongerept. Het landschap bestaat voornamlijk uit groenbeklede bergen met hier en daar een dorpje. Laos is erg arm, het schijnt in de top tien te staan van armste landen ter wereld. En dat zie je ook want het verschil met Thailand is aanzienlijk. Juist daardoor vind ik het wel fijn om hier te zijn; het is veel authentieker.

Ok, wat heb ik de afgelopen dagen gedaan. Na de Gibbon heb ik de boot naar Luang Prabang genomen. Dit is een bootreis van twee dagen met een overnachting in Bak Beng. De bootreis was lang maar gezellig met de mensen op de boot. Ik heb die dagen prima doorgebracht met Nicola en Andy, en natuurlijk ook andere mensen. De truc is om heel vroeg aanwezig te zijn want dan heb je een goede plek. Dus zo gezegd zo gedaan, de tweede dag was ik al om half zeven op de boot maar dat werd beloond met luxe busstoelen.

Gaandeweg de rit heb je voldoende tijd om naar het landschap te kijken. Weerderom veel bergen en elke keer weer anders. De rivier de Mekong is bijzoder omdat er overal rotsen in liggen met daartussen zand zoals er op het strand ligt. Ik heb zit nadenken hou die combinatie zo kan zijn maar kwam er niet uit.

Eenmaal aangekomen in Luang Prabang was ik toch wel blij om van die boot af te kunnen, samen met wat andere mensen een guesthouse gevonden en 's avonds afgesproken om wat te gaan eten & drinken.

De volgende dag was ik vroeg wakker en heb eerst een half uur gemediteerd, ja ik wil dit echt vasthouden. Vervolgens ben ik naar de Pak Ou grotten gegaan. Een collega van mij had dit aanbevolen dus dan ga ik. Dit was de moeite waard (ook al was het weer 2x2 uur varen op de boot). Er waren twee grotten en beide waren vol met budha beelden (ca. 2500 stuks).

Na snel geluncht te hebben, stond de volgende excursie op de rol: het bezoeken van de Kuang Si waterval. Dit was helemaal geweldig, na een heftige klim naar boven, ja wel erg zweten. Heb ik een heel verkoelende watervalletje opgezocht om het klamme zweet te verwijderen. Heerlijk was dit. Daarna een beetje rond gepoedeld in de pool, en heel bijzonder het water was turquase. Ik kwam als herboren uit het water.

De volgende dag niet zoveel gedaan, heb een fiets gehuurd en ben wat Wats afgegaan. Voelde me toch niet helemaal lekker dus ben mijn bed maar weer ingegaan en heb een paar uur geslapen. In de middag nog wat ozzie geholpen aan muziek en een weblog en ben toen naar een tempel op de berg gegaan en heb heerlijk in mijn boek (in de zon natuurlijk) gelezen. Er kwamen steeds meer mensen naar mij toe en die kwamen voor de zonsondergang. Dit was mooi meegenomen, bleek ik op de eerste rij te zitten.
'S avonds nog wat mails beantwoord nadat de stroom weer terug was in de gehele stad. Probeerde vliegtickets te regelen maar de site van Airasia accepteerde mijn tel. nummer niet en kwam dus niet verder. Was wel even balen. Heb ze toen maar een mail gestuurd, hoop dat het goed gaat want het scheelt mij veel tijd.

Daarna weer gejoind met de groep en wat bier gedronken, totdat de bar dichtging. Maar niet getreurd in de bowlingcentrum kon je verder drinken. Dus zo gezegd zo gedaan. Heb het niet heel erg laat gemaakt omdat ik de volgende dag weer vroeg op moest voor de rit naar Vang Vieng.

Kwam ik weer terug bij de plaats waar mijn fiets stond, inderdaad stond, want hij was weg. Was even balen. Dus naar huis verder gelopen. De volgende dag was ik vroeg wakker (maar 4 uur geslapen) maar weer naar dezelfde plek kijken of het misschien verplaatst was. Niets te vinden.... Dus de sleutel in geleverd bij het verhuurbedrijf en onderhandeld over de boete die ik moest betalen. Uiteindelijk 50 % van een nieuwe fiets betaald. Kan gebeuren.

Ben nu in Vang Vieng, een commercieel stadje waar je voornamelijk drugs kan krijgen. Morgen ga ik tubben of grotten bezoeken, denk ik. Oh ja, ze hebben hier veel bars met TV. Er is er een waar je continue Friends kan kijken, lijkt me wel wat na zo'n verhaal getypt te hebben.

The Gibbon Experience

Op de dag van vertrek kregen we eerst een video te zien met de Do’s en Don’ts. Dit zag er professioneel uit. Met z’n twaalven in de 4WD een ritje van een paar uur over net een net aangelegde asfalt weg (veel te dunne constructie, zelfs ik kan dat zien…). Daarna 1,5 uur lopen, even gespeeld met de zwarte beer en toen kwamen we in een hut waar we allemaal een klimgordel kregen met een roller eraan. Dat voelde al goed! Vervolgens gaan we naar een platvorm bij een boom waaraan een ijzeren kabel is gespannen. Een voor een werden we aangehaakt en gleden we zo onze hut binnen. Het was wel even slikken om zomaar aan zo’n touwtje te hangen, stel je voor dat er iets losschiet of zo. Dit laatste heb ik verschillende keren gedacht als ik boven de bomen langs gleed. In onze boomhut sliepen we met z’n zessen, het proces om tot een verdeling te komen heb ik (als pl) maar op me genomen aangezien niemand initief nam.
Alles was voorzien in de hut met drie verdiepingen. Er was een keuken, gasbrander om thee te maken, een woonkamer, een slaapzolder met een schitterend uitzicht, een badkamer met douche, spoelbak en wc. Ja, alles viel gewoon 40 meter naar beneden..... naar het varken dat daar werd gehouden.
De hut was met kabels en vastgemaakt aan de boom, een bijzondere boom omdat de wortels boven de grond uit komen en je er tussendoor kon kijken. Het was een gigantisch boom…..

Het mooiste van onze boom was dat er kabels aangemaakt werden dus konden zo vanuit onze boomhut weg glijden. Dit was echt super cool! Je vliegt over alles heen naar het volgende punt vanwaar je weer verder kan als je eens stukje gelopen hebt.
Er was een stuk waar je over een vallei heen ging. Dus als je weg gleed zag je de grond onder je verder verdwijnen en bomen kleiner worden. Ik denk dat op het hoogste punt er wel een hoogteverschil van 150 meter was. Dat was wel even slikken maar wende al gauw (maar niet helemaal).

In de ochtend of avond was het uitzicht schitterend!. Je kon zover kijken en er was geen obstakel voor het uitzicht. Ik bevond me gewoon in het midden van de jungle welke kant ik ook op keek. En de zonsopgang en ondergang waren schitterend en dat was ook het moment dat je de meeste geluiden hoorden. Heb veel foto’s gemaakt, zelfs tijdens het glijden maar gedaan om weer te geven hoe diep alles was maar dat krijg je niet op een foto. Video’s wel gemaakt maar die kan ik niet uploaden...
De tweede dag heb ik samen met de andere mannen, ja alle vrouwen bleven in hutten…. zoveel gezipt en ik kon er geen genoeg van krijgen. Elke keer verbaas je je over het feit dat je in de jungle over en tussen de bomen vliegt en zo’n mooi uitzicht hebt. Totdat het donker wordt en dan moet je wel stoppen.
’s Avonds lekker gegeten, ja het eten werd ook ingezipt en met z’n zessen een leuke avond gehad. Vroeg naar bed, toen het 8 uur was voelde dit alsof het bijna 12 uur was omdat het zo pikkedonker was en vroeg op want we wilden Gibbons zien.
Gibbons zijn een soort apen waarvan gedacht werd dat ze uitgestorven waren maar toch nog niet helemaal. Het is dus erg bijzonder als je er een ziet.
Om half zes hing ik alweer in de kabel en was per ongeluk te ver van de groep vandaag gegaan en dat was mijn geluk omdat ik een gids tegen kwam die mij de Gibbons aanwees. Ja, ik heb er wel een stuk of 10 gezien. Ze zweefden van boom naar boom en maakten gigantische geluiden. Een soort sirene en als je niet weet dat het van een aap komt, ga je al snel zorgen maken wat er nu weer op je pad terecht komt. Ik heb dus erg geluk gehad dat ik ze heb gezien.

De tweede dag hebben we ook nog een track gemaakt naar de meest verre hut. Heen ging ok met alle dat zippen maar terug was het zwaar. Ik heb volgens mij nog nooit zo gezweet tijdens het hiken. Jammer, want de natuur was gigantisch mooi maar je besteedt teveel aandacht aan waar je loopt. De zips die we toen gedaan hebben waar gigantisch lang, misschien wel 800 meter ofzo, lang in ieder geval.
De laatste dag ging helaas een lager kapot van mijn roller, wel balen omdat het zo erg zwaar werd. Het eindstation van de kabel haalde ik daardoor niet en moest mezelf naar voren trekken. Dit was zwaar maar weer goed voor mijn spierballen.

Kortom, het was een unieke ervaring die ik iedereen kan aanraden!

Het concept van de Gibbon Experience is ook erg goed, het is een vorm van ecotourisme. De lokale bevolking weet niet anders om zichzelf te onderhouden door landbouw, hier heb je land voor nodig en dat is er voldoende maar er staan wel (oeroude) bomen op. Ze branden het bos plat en gaan dan rijst planten. Totdat de grond niet meer zo vruchtbaar is en dan pakken ze een ander stuk. Op deze manier gaat er veel bos verdwijnen vooral als er ook nog illegaal hout wordt gekapt.
Door het exploiteren van de boomhutten voor de touristen wordt er veel geld verdient, naar westerse maatstaven is het nog goedkoop maar Laos begrippen moet je fortuin betalen.. Met dit geld worden 40 mensen (en dus gezinnen) onderhouden. Waaronder professionele jungleguards die ervoor zorgen dat er geen illegale activiteiten worden ondernomen. Op deze manier wordt het woud intact gehouden en wordt de kennis en kunde van de locale bevolking ten volle benut.
Ik heb ook het idee dat de mensen die er werken (gidsen, koks, schoonmakers) heel trots zijn dat zij zo’n unieke werkplek hebben. De mensen zijn heel vrolijk en willen je graag helpen bij bv. het vinden van Gibbon. Hun engels is gebrekkig en dat is ook een van de redenen waarom ze nog niet zelfstandig kunnen werken. Het is de bedoeling dat ze over 5 jaar zelfstandig deze tracks kunnen verzorgen voor touristen. Klein puntje, al het afval wat we hadden is verzameld zodat er geen plastic in het woud komt.

What to do when encouter a licking bear

Ik weet nog heel goed dat ik een keer in de US had gehiked en dat we een folder kregen wat we konden doen als we een beer tegen kwamen. Er waren wat mogelijkheden maar bij de zwarte beer stond uiteindelijk: Good luck!

Ik moest aan deze folder meteen denken toen we naar onze boomhut liepen. Iemand zei tegen me: He daar heb je een beer!. Ik dacht, leuk grapje maar daar trap ik niet in. Totdat er iets groot en zwart tussen mijn benen doorliep. Ik schrok met te pletter want het was echt een zwarte BEER!

Het was een baby beertje en was helemaal gewend aan mensen dus toen wij een lunch stop hielden, ging hij meteen naar ons toe en wilde spelen. Op een gegeven moment kwam hij ook naar mij toe en begon….. aan mijn arm te likken. Echt waar, ik had een likkende baby beer naast me. Het voelde heel grappig hij vouwde zijn pootjes om mijn arm om beter grip te krijgen. Ik kon hem gewoon aaien terwijl hij bezig was, ik denk dat hij het zout op mijn arm erg lekker vond (ik had al aardig gezweet).
Op een gegeven moment was het genoeg en wilde ik dat hij stopte, maar dat moest ik heel voorzichtig doen omdat zijn nagels scherp waren en er al veel kracht in zijn pootjes zit. Maar dit ging goed!

Wat Phra That Suthep

Ik zit op dit moment in Laos in het grensstadje Huay Xai achter de
enige computer waarbij internet werkt dus er is een rij van mensen
achter mij die ook wille mailen, maar die moeten maar even wachten want
ik wil eerst mijn verhaal kwijt aan jullie over mijn verblijf in Wat
Phra That Suthep.

Op 11 april kon ik komen dus was er op tijd. Gelukkig wist ik dat er
een lift was anders had ik met mijn zware tas een 300 treden-tellende
trap op gemoeten. Ik kreeg een kamer aangewezen vrij groot en er stond
helemaal niets in. Helemaal leeg. Kreeg op een gegeven moment wel een
tas met daarin een dun matje en wat dekens. ( ik wil graag een foto
toevoegen maar dat lukt met niet omdat de internet pagina geladen is in
Laos taal en ik krijg het niet voor elkaar, komt dus nog). Nadat ik me
had omgekleed in witte comfortabele kleren had ik een openingsceremonie
met de Monk en de Non. Dit leek in eerste instantie allemaal wat vreemd
maar na een paar dagen was ik al heel wat vertouwder met wat ik zag
maar of ik het begrijp is een tweede.

Mijn dagelijks ritme zag er als volgt uit: opstaan om 4 uur,
openingsceremonie om half 5, ontbijt om half 7, Dhama talk om 8, lunch
om 11 uur en de report was meestal om 3 uur. Dus ik had maar twee
maaltijden per dag (dit is dus ook een manier om af te vallen). De
sfeer was heel relaxed en er waren leuke mensen, ja ik heb de regel om
niet te spreken wel aan x-aantal keer gebroken.

Tijdens mijn report met de Monk kreeg ik te horen welke volgende stap
ik met mediteren kon gaan doen. Heb in totaal 4 posities geleerd:
lopen, zitten, liggen en staan. De eerste twee heb ik het meeste
gedaan. Eerst lopen en dan zitten dat was dan een cyclus. Ik begon met
15 minuten lopen en 15 minuten zitten en dit heb ik in zeven dagen
uitgebouwd naar 2 x 25 min. In de twee posities had je verschillende
stappen. Met lopen ben ik tot 4 (van de 6) stappen gekomen: heel up,
lifting, moving en putting. Met zitten ging het iets anders, je focusd
op je ademhaling: in en uit, dan zeg je tegen jezelf sitting en
vervolgens touching en dan denk je aan een bepaald punt op je lichaam.
Ik ben tot 4 van 28 punten gekomen. En het gekke was dat doordat ik aan
een bepaalde plek dacht, deze opeens warm werd en kon ik inderdaad ook
deze plek voelen. Ben natuurlijk vergeten om te vertellen wat het doel
van de meditatie is (had ik ook mee kunnen beginnen). Door de meditatie
zorg ervoor dat je lichaam en geest een geheel worden. In de westerse
samenleving is de geest belangrijk en het lichaam vaak ondergeschikt.
Maar het is belangrijk om in harmonie met je lichaam te zijn. Door het
denken aan de je lichaam versterk je deze band en zorg je ervoor dat
gedachten (uit het verleden of over de toekomst) geen ruimte krijgen.
Uiteindelijk bereik je dus een niveau van niet-denken. En dat is
heerlijk, dat kan ik iedereen aanraden. Dit geeft zoveel rust en je
bent je zoveel meer bewust met wat er op dit moment gebeurt. En dat is
ook de bedoeling om je bewust te worden van het NU want dat is
eigenlijk het enige wat je hebt. Aan het eind had ik zo'n 20 procent
denken en 80 niet-denken. Het was een hele fijne ervaring en heb daarom
ook besloten om langer te blijven. Uiteindelijk kan mediteren je helpen om gelukkiger te worden!

De omgeving was ook schitterend. Wij woonden en mediteerden iets buiten
het tempelcomplex maar hadden hier de hele dag vrij toegang tot. 's
Ochtends en 's avonds vond ik het heerlijk om daar te zijn. Ik was soms
de enige die in de tempel was. En dit is een hele mooie (plaatjes
volgen nog, je kan ook googlen op Wat Phra That Suthep). Ik vond het
zo'n voorrecht om daar te mogen zijn en eigenlijk te wonen. Daar komt
nog bij dat de tempel op een berg was gebouwd en daardoor was een heel
mooi uitzicht over Chang Mai.

Songkran water festival

Doordat ik in de tempel zat heb ik van dichtbij deze ceremonie kunnen
meemaken. Het idee achter het water gooien is dat doordat je dit veel
doet er veel water verdampt het daardoor wolkvorming stimuleerd
waardoor er op andere plekken (waar het droger is) en regen kan vallen.
Het dus van hartelust meegeholpen aan dit proces, was op een gegeven
zeiknat doordat het water gevecht met de Thaise kinderen. Het was erg
lachen maar mijn concentratie was helemaal weg, dit merk je meteen als
je gaat mediteren.

Na mijn verblijf in de tempel ben ik eingelijk meteen naar Laos gegaan
en morgen begint mijn Gibbon Experience van drie dagen en daarna neem
ik de slow-boot naar Luang Prabang (2 dagen).
Als ik een betere internet verbinding vind, zal ik foto's en meer tekst
toevoegen want de rij met wachtenden wordt wel erg groot.

Certificate Thai Cooking

Wat ik vandaag gedaan heb is toch weer veel geworden en het is niet eens over. Ik had bedacht om een rrustig dagje ervan te maken maar zo zie je maar als je op vakantie alleen bent, kunnen plannen heel snel een andere wending krijgen.

Vanochtend heerlijk lekker uitgeslapen, werd wel om half 7 wakker maar heb me nog maar even omgedraaidt tot half tien ofzo. Toen ik naar beneden liep hingen er allemaal posters wat je in Chang Mai kan doen en toen viel mij oog op eentje wat me wel een goed idee leek. Dus info gevraagd en vanavond was er nog plek...

Na mijn ontbijt de opweg gegaan naar de tempels. Once and for all! Chang Mai staat namelijk bekend om zijn tempels. Op elke hoek staat er zo'n beetje wel eentje. Dus ik op naar de Wat Phra Singh (leeuw budha) deze is gebouwd 600 jaar geleden en zag er nog pico bello uit (natuurlijk is er hier en daar wat gerestaureerd). In de tempel mocht je foto's maken dus heb dat ook gedaan, natuurlijk een donatie gedaan. Iemand bedankte mij hiervoor en dezelfde persoon kwam later ook naar me toe en hebben we nog een half uur gepraat over de tempel, het komende feest voor Nieuw Jaar en Chang Mai algemeen. Heb ook nog wat nieuws in het Thai geleerd:Choke Dee en betekent zo iets als het aller beste toe wensen. Vervolgens naar het volgende gebouw gegaan waar de beroemde budha stond. Een heleboel jongen monnikken waren bezig met de voorbereidingen voor het Nieuwe Jaar, hoe het precies werkt weet ik niet maar zag er al mooi uit. Nog wat gegeind en gelachen met de monnikken, heel informeel allemaal. Ik vroeg hoe ik kon zien waarom dit een leeuw budha was. De monnik legde uit dat je dan kon zien door zijn forse indruk, grove schouders en borst, andere budha beelden schijnen veel slanker te zijn. Na een Choke Dee, naar de volgende tempel gegaan.

Dit is de oudste tempel in Chang Mai, of misschien wel in heel Thailand, bezocht de Wat Chiang Man en deze is 711 jaar oud! Moet je voorstellen wat wij toen in Europa bouwden. Stond de Notre Dam er toen al? Een bijzondere stupa, gedragen door op ware schaal gemaakte olifanten. Met de touk-touk naar de Thai Market, kijken of ik er nog zijden kleren kan krijgen. Dat kon wel maar heel veel financieel aantrekkelijker werd het er niet op om het daar te halen. En toen heb ik mijn monnik bowl gekocht. Dit is een bowl waarmee monnikken elke dag voedsel gaan ophalen. Had het op een foto gezien en dat zag er mooi uit dus maar aangeschaft. Mijn tas zal er blij mee zijn!!! Toen even de Fried Noodles naar binnen gewerkt en op naar de oil Massage (body massage schijnt iets wezenlijk anders te zijn, staat ook niet op de gevels vermeld). Dit was heerlijk, eerst je voeten, benen, armen, rug en weer benen. Het uur schoot voorbij!

Aangekomen in de guesthouse liet ik mijn nieuwe aanwinst zien. Nou een comischer actie had ik niet kunnen uithalen. Hoe ik het in mijn hoofd haal om een monnik bowl te kopen ;) Dat doe je toch niet als niet-monnik-zijnde. Mijn reactie: vond het gewoon mooi en zet het in mijn huis, deed ze nog harder lachen. Zelfs mede-backpackers zag ik al lachen. Eh, heb ik wat gemist? Heb hartelijk mee gelachen en heb die mensen weer een mooi verhaal gegeven om te vertellen.
Om half 5 werd ik opgehaald voor mijn..... Thai Cooking Course. Ja, heb het gewoon gedaan. Als je kan lachen over mijn bowl, kan je ook lachen over deze actie. Omdat ik elke dag die heerlijke fried noodles eet, moet ik gewoon weten hoe je dit maakt. Zodat ik het voor mezelf ook kan maken. Gelukkig waren er maar twee cursisten dus kreeg veel aandacht van de kok genaamd: Miauw (hoe verzin je dit). Op een gegeven moment riepen we haar: Miauw, Miauw. Wat denk je, reageert een echt poes met miauw.
Dus een aantal gerechten gemaakt en mijn certificaat gehaald! Ben zo trots als een pauw! Er zat ook nog een receptenboekje bij dus kan het gewoon thuis maken. Een gerecht was super spectaculair. De olie was goed heet toen de uien er bij werden gegooid. Onwijze steekvlam! Heb het vastgelegd met een filmpje. Als ik dat thuis doe, kan ik mijn plafond opnieuw schilderen.Oh ja, het vieren van Nieuw Jaar is al aan de gang. Ronde de oude stad van Chang Mai is een moat, (vierkante gracht) en daar halen mensen water uit en gooien ze naar elkaar (heel wat milieu vriendelijker dan vuurwerk). Dus als je in de file staat in je touk-touk kan je het wel schudden want je komt er zeiknat uit. Iedereen loopt met emmers, spuiten en hele volwassen mannen met hele volwassen super-soakers. Gelukkig zat ik deze keer veilig droog in de auto. Dit duurt nog wel een paar dagen, dus zal het niet lang droog houden. Gedeeltelijk zal ik in de tempel zitten en daar dus de ceremoniele kant mee maken. Lijkt mij ook niet verkeerd.

Arrived in Chang Mai

Heb vandaag heel wat kilometers afgelegd zo op een tweede paasdag. Gevlogen naar Bangkok, uurtje maar en daar overgestapt naar Chang Mai (ook een uurtje). Vlucht had vertraging dus heb er maar gebruik van gemaakt en wat spullen naar Dennis zijn werk gestuurd. Ruimt lekker op in mijn tas.
Was wel erg moe vandaag, ben gewoon op een paar stoelen gecrashed en in een diepe slaap gevallen (had wel mijn alarm aan hoor!).

Dus nu ben ik weer in Thailand, je merkt het verschil meteen. Het is hier veel schoner (nauwelijks zwerfvuil) en de infrastructuur en het verkeersgedrag is hier echt veel beter. Wat minder is, is dat ze slecht engels praten. Na Cambodja heb ik dat nog beter door dan toen ik net aankwam. Het lijkt wel of ze er geen moeite voor doen. Heb ik in C met verscheidene mensen gepraat die spontaan naar me toe kwamen tegen me aan gingen praten om zo hun engels weer te kunnen gebruiken / verbeteren. Dat heb ik hier nog niet meegemaakt. Een ander verschil is ook de mensen, ze lijken ook minder aardig. Ik weet niet hoe dat komt.

Ok, vandaag dus aangekomen en een guesthouse geregeld: Golden fern (vind dit meer een Kiwi naam). En ben daarna de stad in gegaan en het beste plek van heel Chang Mai gevonden. In de zon, boven de rivier geen mensen om heen. Gewoon perfect, zo hoort vakantie te zijn. Werd er helemaal blij van!

En dit was mijn uitzicht:

Op mijn gemak LP eens doorgenomen, ja ik leer het wel! Morgen ga ik wat tempels bekijken (niet te veel) en heb besloten om een body massage te nemen. Ben benieuwd...

Vanavond het ik over de Night Market gelopen en me suf gekocht in de cadeautjes. Had ik eindelijk ruimte in mijn tas, is het weer opgevuld. Valt me wel op dat het makkelijker is om iets voor vrouwen te kopen dan voor mannen. Zal wat beter mijn best hiervoor moeten doen, denk ik.

Ik heb geregeld dat ik woensdag naar de Doi Suthep tempel kan voor jawel ... 5 dagen. Hoe ik dit ga doorkomen zou ik echt niet weten. 5 minuten mediteren vind ik al lang en nu 5 dagen. Ben benieuwd wat ik allemaal zal aantreffen in mijn hoofd.

Mag dus absoluut niets, niet bellen, niet boek lezen, niet met andere mensen praten, geen Sudoku... Help, waar ben ik aan begonnen.

De 21e zal ik in Laos moeten zijn omdat ik de Gibbon experience ga doen!!!! Het is gelukt om me er tussen te wringen. Ik hou jullie op de hoogte hier van.

A non action packed day

Vandaag reed ik weer terug naar Phnom Penh en toevallig reden we langs het vliegveld, zat zo een beetje na te denken over de dingen die er gaan gebeuren. Krijg ik opeens een raar gevoel in mijn buik, nee het was geen heimwee, nee het was ook geen verliefdheid of een andere ziekte ;)

Ik bedacht me ineens dat ik helemaal geen visum voor Thailand meer heb, die ik in NL had geregeld is nl. niet meer geldig is. Lichte paniek bij mij. Maar na even goed nadenken zou het me alleen maar geld kosten voor twee nieuwe tickets. Daar is ook nog wel overeen te komen.

In de guesthouse aangekomen toch maar even de LP er op nageslagen hoe dat nu zit. Tot mijn verrassing las ik dat het allemaal goed gaat komen. Dus morgen weer een wake-up call om 6 uur (wie zegt dat reizen niet vervellend kan zijn! (dit schrijf ik expres om jullie wat minder jalours te maken. Hahaha ))

Back to business. Mijn laatste bericht ging over de pyama-people. Die avond nog wat nieuwe mensen ontmoet, bleek iemand te vertellen zijn money-belt in PP gestolen te zijn. Ben dus morgen maar extra voorzichtig. Big casino, dan.

Alle plannen van iedereen samengevoegd en uitgevoerd (laat dat maar aan mij over). Eerst met de bus naar Kep, guesthouse gezocht (jemig wat zijn ze daar duur, ze vragen gerust $20 voor een kamer (normaal betaal je 2-3 euro), dus ben maar naar een andere gegaan) Kreeg nog wel het aanbod van Annette om er een te delen maar dat is dus niet gebeurt...

Met z'n zessen een boot gehuurd en op naar Rabbit eiland (hoe ze bij die naam komen, weet ik echt niet). Dit was echt een verrassing hoe mooi het daar was. Ik had er nog niet zo bij stil gestaan waar we naartoe gingen maar dit was perfect. De hele dag in de schaduw gelegen, beetje slapen, lezen, lunchen en babbelen met de rest. Oh, hoogte punt lekker de zee in gegaan. Oh, het water was zo lekker warm. En daarna lekker wat fruit gegeten. Het lijkt net antiek zoals de Angkar Wat maar is echt vers. De naam ben ik vergeten maar het is een soort lychee. Misschien wel Angkar Wat-fruit.

En Henry wist het goed samen te vatten en ik vond het zo pakkend dat ik het overneem, het was a non action packed day.

Hier is een foto met rest:

vlnr: Henry (USA), Simone (Kangaroo), ik, Karen (UK) en Annette (D/IT)

Vanochtend, nog wat rond gescheurt achterop een brommer naar een cave. De white Elifant cave. Hier ook op foto. Ben echt benieuwd wie die namen allemaal verzint, volgens mij is drugs toch ten strengste hier verboden.