Bangkok

Ja, aan alles komt een eind. De laatste paar dagen ben ik van Ko Tao met de boot naar Surat Thani gegaan. Deze reis duurde zes uur en was heel relaxed beetje muziek luisteren en naar de golven kijken.

In Surat Thani de nacht doorgebracht om vervolgens naar Bangkok te vliegen. Dat ging in een keer snel. Taxi gedeeld met iemand en naar Kho San Road (of zo iets dergelijks, in ieder geval waar alle backpackers zijn).

Had voor de verandering een luxe kamer met Airco, heerlijk is dat toch. Deze dag ben ik gaan shoppen en heb besloten een pak te laten maken. En zo gezegd zo gedaan. Heb er weer een bij. 3D met 2 broeken en shirt alles op maat gemaakt. Nog een paar stropdassen om het geheel af te kleden. Helaas was het niet op tijd af dus wordt het opgestuurd. Hopenlijk gaat alles goed.

Ben nu op het vliegveld, alles ingecheckt en de laatste uurtjes nog even doorbrengen, dus dacht ik laat ik mijn blog maar bijwerken. Morgen ben ik weer in Nederland, ben benieuwd wat ik daar zal aantreffen.

Oh ja, voel me net een afpel paasei, alleen komt er roze onder de schilletjes vandaan. Was heerlijk bruin, maar plaatselijk (en wordt steeds groter) wordt dat aardig gecompenseerd. Hahaha.

Haaien in de baai

Ik werd wakker, na heel weinig geslapen te hebben, en wat denk, de zon scheen! Yes! Vandaag kan ik dus gaan snorkelen. Zo gezegd zo gedaan.

Door de 4WD taxi opgehaald, die heb je hier trouwens ook wel nodig. Ingescheept en gaan met die baan. Oh, snorkelen is heerlijk. Heb ik een keer eerder in Indonsie gedaan maar dit was zoveel beter. In totaal vier duiken gemaakt en meteen in de eerste duik HAAIEN gezien. Niet alleen gezien, heb er zelfs boven gezwommen. De haaien die ik gezien heb waren minstens een meter groot. Ze zwommen zo relaxed door het water maar zo snel dat het me echt moeite kostte om ze bij te houden.

In de andere duiken geen haaien meer gezien maar wel de meeste fantastische vissen die je kan bedenken. De truc om veel vissen om je heen te krijgen is om ze te voeren en een banaan voldeed prima (ze lusten trouwens ook de schil). Dus stel je voor, stukje banaan in het water, halve meter voor mij en honderden vissen erop af. Dus, daar lag ik het water omringd door vissen. Soms zwommen ze tegen mij aan (tegen mijn duikbril) of wilden een stukje van mij eten. Banaan is toch echt beter, denk ik!

De laatste stop was op een nog kleiner eiland: Nang Yuan. Dit was helemaal een paradijs ook onder water.

Heb zoveel gezien dat het teveel is om hier op te schrijven. Geloof mij, ik kon er niet genoeg van krijgen. Het schijnt ook dit een van de beste plekken ter wereld is om te duiken.
Overal zie ook mensen met duikspullen en 's avonds sturen in hun boeken voor hun certificaat.

Ik merk wel dat er een andere mentaliteit van de touristen is dan wat ik tot nu toe heb meegemaakt. 's Avonds zie je mensen, vrouwen, in hun mooiste jurkjes, met make-up en ik in al mijn weken weg, niet zoveel oorbellen gezien als hier. Ik merk ook, mede omdat ik niet duik, dat ik het moeilijker vind om contact te maken met mensen. Het lukt wel maar de backpackers mentaliteit, die ik waarschijnlijk al eigen gemaakt heb, is moeilijk te vinden tussen al die mensen. Geeft niet, ben al goed gewend om mijn eigen ding te doen, is meer een constatering.

Vandaag is mijn laatsts stranddag en ben daarom op het heetst van de dag maar een internetcafe ingedoken. Mijn rug is aardig bijgekleurd en de Aloe Vera zalf is niet aan te slepen...

Ko Tao

Ja. Vandaag is er wel tekst bij. Ik loop al een paar dagen rond op dit eiland dus moet even goed nadenken wat ik gedaan heb. Na, de vele bussen en de boot aangekomen op Ko Tao. Vanaf de boot zag het er niet zo goed uit, veel gebouwen en reclame.... Dus, snel weg van de pier en heb een taxi gedeeld naar het noorden. Uiteindelijk heb ik een betaalbare houten bungalow gevonden iets ten noorden Sai Ree Beach. En daarna het strand op gebanjerd. Het is een schitterend eiland, Goed wit zand en blauwe zee met op de achtergrond palmbomen. Goede plek dus voor de laatste paar echte vakantie dagen.
Na een paar duiken in het water, wat trouwens heerlijk warm is, en wat kleur gekregen, begon het hard te regenen. En ik bedoel echt hard! Dus een strand tent ingedoken en daar net zolang gewacht totdat de regen over was. Daarna ben ik naar het hoofddorp Mae Haad Village gelopen en wat toch nog iemand gevonden om een goed gesprek te hebben. Daarna, weer ergens geschuild en nog wat gepoold voordat ik mijn mandje in kon.
De volgende dag was het weer nog slechter, in de ochtend verplicht in een andere strandtent verbleven. Dacht ik dat iemand mijn slippers had vergeten, bleek ik ze helemaal niet meegonomen te hebben....hoe erg ben ik al in de relax mode?
In de middag nog iets gedaan, weet niet meer wat en 's avonds twee films gezien en gepoold. Natuurlijk helemaal vergeten, heb lekker een oil massage gedaan. Klein vrouwtje met sterke handen. Voelde me helemaal herboren.
Op de terugweg een cafe ingedoken en tot diep in de nacht wat bier gedronken. Ja, je moet wat als het weer slecht is. Gelukkig was ik niet helemaal alleen, heb veel sms-jes verstuurd en dat gaf me een beter gevoel
.

Bus-expert

Nou, ik roep mezelf uit tot bus-expert van de maand. Heb er nu zoveel gezien in de afgelopen twee dagen.

Gisterochtend, 1 mei ben ik om 9.00 uur vertrokken uit Vang Vieng. Was een mooie rit, het landschap van Laos is mooi om naar te kijken. Kwam zo rond een uurtje of een aan op het busstation, gezamenlijk een touk touk genomen naar het centrum van Vientiane. Gelukkig kon ik een plaats in de nightbus naar Bangkok krijgen want Vientiane is de meest slaperige hoofdstad die ooit gezien heb. Voordat de bus vertrok mezelf getrakteerd op een voetmagage. Heerlijk dat gevoel dat je onderbenen compleet spanningsloos zijn.

Om 5 uur de bus naar Bangkok, eerste een crapy bus tot aan de grens. Deze overgang ging goed en daarna wat gegeten. Vervolgens in de VIP bus gestapt, met een hele luide geluidsinstallatie en een vlekkerige tv met Night in the Museum. Een kinderfilm afspelen voor volwassenen die willen slapen, ik begrijp het niet. Redelijk goed geslapen, nadat ik een deken in de airco had gestopt. Had eerst de deken over mijn hoofd maar dit werkte beter.

Plotseling werd ik wakker gemaakt en waren we ergens in Bangkok (6 uur ' s ochtends). Hier wilde ik snel vandaan dus met een taxi naar het Southern busstation. En een bus gevonden naar Chumpon die om 9 uur vertrok. Had ik weer eens geluk. Ik had nog meer geluk want ik wilde mijn vlucht van Surat Thani naar Bangkok boeken (wat niet eerder lukte) en na vier keer terug gebeld te hebben( 2 keer verbinding foetsi en toen een ander telefoon geleend waarvan de batterij leeg bleek te zijn) en dus vier keer mijn volledige naam gespeld te hebben. Had ik een reserveringsnummer. Jipppiiiii!!!!

Dus weer verder met de bus, goede service, drinken, snacks, eten in een wegrestaurant. Buiten lekker regen, binnen lekker een lekkende airco en bij aankomst (half vijf) een half natte rugtas. Wat wil een reiziger nog meer.

De guesthouse was schoon en rustig dus zal goed kunnen slapen, heb ik wel nodig, voel me nu aardig brak, zodat ik om 6.15 uur weer verder kan gaan om met de boot naar Ko Tao. Dit eiland moet wel veel goed kunnen maken dat ik er ca. 48 uur voor onderweg naar ben.

Ik weet niet of er internet op Ko Tao is, zo niet dan kan ik pas de 7 mei jullie mijn overweldigende verhalen vertellen over mijn verblijf op het bounty eiland Ko Tao... Intussen stuur ik de regen naar Nederland, want we moeten geen omgekeerde wereld krijgen.

Friends in Vang Vieng

Kan weer een plaatsje toevoegen waar ik geweest ben. De eerste avond heb ik lekker gerelaxed en een mooi plekje uitgezocht met uitzicht over de rivier en de bergen, drankje en boekje erbij. Heerlijk.

De volgende dag, ja ik weet vaak niet meer welke dag of datum de dag heeft dus vertel maar in chronologische volgorde, in de ochtend mijn spannende thriller (Karin Slaughter) uitgelezen en omgeruild bij de Bookstore voor een nieuwe thiller van Kathy Reichs. Daarna mijn zwemkleding aangedaan en mezelf gemeld bij het tubing centre. Het tuben was heel relaxed. Aan beide kanten van de rivier waren cafe's en de meeste hadden wel iets van een activiteit in combinatie met water. De coolste vond ik de swing. Na het oplogen van de trap kon je een handvat pakken dat via een touw verbonden was aan een hoge paal en als je los liet dan zwierde je over het water heen en weer. Net zolang als dat je dacht dat het genoeg was dan liet je los en viel je in het water. Vooral als je van het platform sprong in de diepte gaf een heerlijk kick. Ondanks dat je wist dat je niet zou vallen was het toch steeds spannend. Het gaf wel een ander gevoel dan het zippen bij de Gibbon omdat je hier niet naar beneden viel.

Naast het swingen nog wat met wat lui gevolleybald. De een was nog dronkender dan andere van het bier en de wiskey maar dat mocht de pret niet drukken, heb me prima vermaakt.

Op de weg terug halverwege uitgestapt om samen een touk touk te huren om terug te gaan naar het stadje. Bleek dat we in de middle of nowhere waren uitgestapt. Het bellen om een touk touk ging niet helemaal werken dus het eind van het liedje was dat een vrachtwagenchauffeur met zijn vrachtwagen, half vol met grind, ons had weggebracht. Onverwacht een leuke rit gehad.

De volgende dag ging het niet helemaal goed met mij, nee had geen kater want daar had ik te weinig voor gedronken, maar ik denk dat ik nog niet helemaal uitgeziekt was. De halve dag in bed gelegen en de ander helft Friends gekeken. Ik denk dat ik wel 7 uur Friends achter elkaar heb gekeken. Dat kon mijn zieke lichaam nog prima aan, aangezien deze serie lichtverteerbaar is.

Straks neem ik de VIP bus naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Als het een leuke stad is, blijf ik er een dagje anders wil ik de nachttrein naar Bangkok nemen om vervolgens naar het zuiden van Thailand te gaan.