Gisterochtend, 1 mei ben ik om 9.00 uur vertrokken uit Vang Vieng. Was een mooie rit, het landschap van Laos is mooi om naar te kijken. Kwam zo rond een uurtje of een aan op het busstation, gezamenlijk een touk touk genomen naar het centrum van Vientiane. Gelukkig kon ik een plaats in de nightbus naar Bangkok krijgen want Vientiane is de meest slaperige hoofdstad die ooit gezien heb. Voordat de bus vertrok mezelf getrakteerd op een voetmagage. Heerlijk dat gevoel dat je onderbenen compleet spanningsloos zijn.
Om 5 uur de bus naar Bangkok, eerste een crapy bus tot aan de grens. Deze overgang ging goed en daarna wat gegeten. Vervolgens in de VIP bus gestapt, met een hele luide geluidsinstallatie en een vlekkerige tv met Night in the Museum. Een kinderfilm afspelen voor volwassenen die willen slapen, ik begrijp het niet. Redelijk goed geslapen, nadat ik een deken in de airco had gestopt. Had eerst de deken over mijn hoofd maar dit werkte beter.
Plotseling werd ik wakker gemaakt en waren we ergens in Bangkok (6 uur ' s ochtends). Hier wilde ik snel vandaan dus met een taxi naar het Southern busstation. En een bus gevonden naar Chumpon die om 9 uur vertrok. Had ik weer eens geluk. Ik had nog meer geluk want ik wilde mijn vlucht van Surat Thani naar Bangkok boeken (wat niet eerder lukte) en na vier keer terug gebeld te hebben( 2 keer verbinding foetsi en toen een ander telefoon geleend waarvan de batterij leeg bleek te zijn) en dus vier keer mijn volledige naam gespeld te hebben. Had ik een reserveringsnummer. Jipppiiiii!!!!
Dus weer verder met de bus, goede service, drinken, snacks, eten in een wegrestaurant. Buiten lekker regen, binnen lekker een lekkende airco en bij aankomst (half vijf) een half natte rugtas. Wat wil een reiziger nog meer.
De guesthouse was schoon en rustig dus zal goed kunnen slapen, heb ik wel nodig, voel me nu aardig brak, zodat ik om 6.15 uur weer verder kan gaan om met de boot naar Ko Tao. Dit eiland moet wel veel goed kunnen maken dat ik er ca. 48 uur voor onderweg naar ben.
Ik weet niet of er internet op Ko Tao is, zo niet dan kan ik pas de 7 mei jullie mijn overweldigende verhalen vertellen over mijn verblijf op het bounty eiland Ko Tao... Intussen stuur ik de regen naar Nederland, want we moeten geen omgekeerde wereld krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten