vrijdag 20 april 2007

Wat Phra That Suthep

Ik zit op dit moment in Laos in het grensstadje Huay Xai achter de
enige computer waarbij internet werkt dus er is een rij van mensen
achter mij die ook wille mailen, maar die moeten maar even wachten want
ik wil eerst mijn verhaal kwijt aan jullie over mijn verblijf in Wat
Phra That Suthep.

Op 11 april kon ik komen dus was er op tijd. Gelukkig wist ik dat er
een lift was anders had ik met mijn zware tas een 300 treden-tellende
trap op gemoeten. Ik kreeg een kamer aangewezen vrij groot en er stond
helemaal niets in. Helemaal leeg. Kreeg op een gegeven moment wel een
tas met daarin een dun matje en wat dekens. ( ik wil graag een foto
toevoegen maar dat lukt met niet omdat de internet pagina geladen is in
Laos taal en ik krijg het niet voor elkaar, komt dus nog). Nadat ik me
had omgekleed in witte comfortabele kleren had ik een openingsceremonie
met de Monk en de Non. Dit leek in eerste instantie allemaal wat vreemd
maar na een paar dagen was ik al heel wat vertouwder met wat ik zag
maar of ik het begrijp is een tweede.

Mijn dagelijks ritme zag er als volgt uit: opstaan om 4 uur,
openingsceremonie om half 5, ontbijt om half 7, Dhama talk om 8, lunch
om 11 uur en de report was meestal om 3 uur. Dus ik had maar twee
maaltijden per dag (dit is dus ook een manier om af te vallen). De
sfeer was heel relaxed en er waren leuke mensen, ja ik heb de regel om
niet te spreken wel aan x-aantal keer gebroken.
Tijdens mijn report met de Monk kreeg ik te horen welke volgende stap
ik met mediteren kon gaan doen. Heb in totaal 4 posities geleerd:
lopen, zitten, liggen en staan. De eerste twee heb ik het meeste
gedaan. Eerst lopen en dan zitten dat was dan een cyclus. Ik begon met
15 minuten lopen en 15 minuten zitten en dit heb ik in zeven dagen
uitgebouwd naar 2 x 25 min. In de twee posities had je verschillende
stappen. Met lopen ben ik tot 4 (van de 6) stappen gekomen: heel up,
lifting, moving en putting. Met zitten ging het iets anders, je focusd
op je ademhaling: in en uit, dan zeg je tegen jezelf sitting en
vervolgens touching en dan denk je aan een bepaald punt op je lichaam.
Ik ben tot 4 van 28 punten gekomen. En het gekke was dat doordat ik aan
een bepaalde plek dacht, deze opeens warm werd en kon ik inderdaad ook
deze plek voelen. Ben natuurlijk vergeten om te vertellen wat het doel
van de meditatie is (had ik ook mee kunnen beginnen). Door de meditatie
zorg ervoor dat je lichaam en geest een geheel worden. In de westerse
samenleving is de geest belangrijk en het lichaam vaak ondergeschikt.
Maar het is belangrijk om in harmonie met je lichaam te zijn. Door het
denken aan de je lichaam versterk je deze band en zorg je ervoor dat
gedachten (uit het verleden of over de toekomst) geen ruimte krijgen.
Uiteindelijk bereik je dus een niveau van niet-denken. En dat is
heerlijk, dat kan ik iedereen aanraden. Dit geeft zoveel rust en je
bent je zoveel meer bewust met wat er op dit moment gebeurt. En dat is
ook de bedoeling om je bewust te worden van het NU want dat is
eigenlijk het enige wat je hebt. Aan het eind had ik zo'n 20 procent
denken en 80 niet-denken. Het was een hele fijne ervaring en heb daarom
ook besloten om langer te blijven. Uiteindelijk kan mediteren je helpen om gelukkiger te worden!
De omgeving was ook schitterend. Wij woonden en mediteerden iets buiten
het tempelcomplex maar hadden hier de hele dag vrij toegang tot. 's
Ochtends en 's avonds vond ik het heerlijk om daar te zijn. Ik was soms
de enige die in de tempel was. En dit is een hele mooie (plaatjes
volgen nog, je kan ook googlen op Wat Phra That Suthep). Ik vond het
zo'n voorrecht om daar te mogen zijn en eigenlijk te wonen. Daar komt
nog bij dat de tempel op een berg was gebouwd en daardoor was een heel
mooi uitzicht over Chang Mai.

Songkran water festival
Doordat ik in de tempel zat heb ik van dichtbij deze ceremonie kunnen
meemaken. Het idee achter het water gooien is dat doordat je dit veel
doet er veel water verdampt het daardoor wolkvorming stimuleerd
waardoor er op andere plekken (waar het droger is) en regen kan vallen.
Het dus van hartelust meegeholpen aan dit proces, was op een gegeven
zeiknat doordat het water gevecht met de Thaise kinderen. Het was erg
lachen maar mijn concentratie was helemaal weg, dit merk je meteen als
je gaat mediteren.

Na mijn verblijf in de tempel ben ik eingelijk meteen naar Laos gegaan
en morgen begint mijn Gibbon Experience van drie dagen en daarna neem
ik de slow-boot naar Luang Prabang (2 dagen).
Als ik een betere internet verbinding vind, zal ik foto's en meer tekst
toevoegen want de rij met wachtenden wordt wel erg groot.

Geen opmerkingen: