The Gibbon Experience

Op de dag van vertrek kregen we eerst een video te zien met de Do’s en Don’ts. Dit zag er professioneel uit. Met z’n twaalven in de 4WD een ritje van een paar uur over net een net aangelegde asfalt weg (veel te dunne constructie, zelfs ik kan dat zien…). Daarna 1,5 uur lopen, even gespeeld met de zwarte beer en toen kwamen we in een hut waar we allemaal een klimgordel kregen met een roller eraan. Dat voelde al goed! Vervolgens gaan we naar een platvorm bij een boom waaraan een ijzeren kabel is gespannen. Een voor een werden we aangehaakt en gleden we zo onze hut binnen. Het was wel even slikken om zomaar aan zo’n touwtje te hangen, stel je voor dat er iets losschiet of zo. Dit laatste heb ik verschillende keren gedacht als ik boven de bomen langs gleed. In onze boomhut sliepen we met z’n zessen, het proces om tot een verdeling te komen heb ik (als pl) maar op me genomen aangezien niemand initief nam.
Alles was voorzien in de hut met drie verdiepingen. Er was een keuken, gasbrander om thee te maken, een woonkamer, een slaapzolder met een schitterend uitzicht, een badkamer met douche, spoelbak en wc. Ja, alles viel gewoon 40 meter naar beneden..... naar het varken dat daar werd gehouden.
De hut was met kabels en vastgemaakt aan de boom, een bijzondere boom omdat de wortels boven de grond uit komen en je er tussendoor kon kijken. Het was een gigantisch boom…..

Het mooiste van onze boom was dat er kabels aangemaakt werden dus konden zo vanuit onze boomhut weg glijden. Dit was echt super cool! Je vliegt over alles heen naar het volgende punt vanwaar je weer verder kan als je eens stukje gelopen hebt.
Er was een stuk waar je over een vallei heen ging. Dus als je weg gleed zag je de grond onder je verder verdwijnen en bomen kleiner worden. Ik denk dat op het hoogste punt er wel een hoogteverschil van 150 meter was. Dat was wel even slikken maar wende al gauw (maar niet helemaal).

In de ochtend of avond was het uitzicht schitterend!. Je kon zover kijken en er was geen obstakel voor het uitzicht. Ik bevond me gewoon in het midden van de jungle welke kant ik ook op keek. En de zonsopgang en ondergang waren schitterend en dat was ook het moment dat je de meeste geluiden hoorden. Heb veel foto’s gemaakt, zelfs tijdens het glijden maar gedaan om weer te geven hoe diep alles was maar dat krijg je niet op een foto. Video’s wel gemaakt maar die kan ik niet uploaden...
De tweede dag heb ik samen met de andere mannen, ja alle vrouwen bleven in hutten…. zoveel gezipt en ik kon er geen genoeg van krijgen. Elke keer verbaas je je over het feit dat je in de jungle over en tussen de bomen vliegt en zo’n mooi uitzicht hebt. Totdat het donker wordt en dan moet je wel stoppen.
’s Avonds lekker gegeten, ja het eten werd ook ingezipt en met z’n zessen een leuke avond gehad. Vroeg naar bed, toen het 8 uur was voelde dit alsof het bijna 12 uur was omdat het zo pikkedonker was en vroeg op want we wilden Gibbons zien.
Gibbons zijn een soort apen waarvan gedacht werd dat ze uitgestorven waren maar toch nog niet helemaal. Het is dus erg bijzonder als je er een ziet.
Om half zes hing ik alweer in de kabel en was per ongeluk te ver van de groep vandaag gegaan en dat was mijn geluk omdat ik een gids tegen kwam die mij de Gibbons aanwees. Ja, ik heb er wel een stuk of 10 gezien. Ze zweefden van boom naar boom en maakten gigantische geluiden. Een soort sirene en als je niet weet dat het van een aap komt, ga je al snel zorgen maken wat er nu weer op je pad terecht komt. Ik heb dus erg geluk gehad dat ik ze heb gezien.

De tweede dag hebben we ook nog een track gemaakt naar de meest verre hut. Heen ging ok met alle dat zippen maar terug was het zwaar. Ik heb volgens mij nog nooit zo gezweet tijdens het hiken. Jammer, want de natuur was gigantisch mooi maar je besteedt teveel aandacht aan waar je loopt. De zips die we toen gedaan hebben waar gigantisch lang, misschien wel 800 meter ofzo, lang in ieder geval.
De laatste dag ging helaas een lager kapot van mijn roller, wel balen omdat het zo erg zwaar werd. Het eindstation van de kabel haalde ik daardoor niet en moest mezelf naar voren trekken. Dit was zwaar maar weer goed voor mijn spierballen.

Kortom, het was een unieke ervaring die ik iedereen kan aanraden!

Het concept van de Gibbon Experience is ook erg goed, het is een vorm van ecotourisme. De lokale bevolking weet niet anders om zichzelf te onderhouden door landbouw, hier heb je land voor nodig en dat is er voldoende maar er staan wel (oeroude) bomen op. Ze branden het bos plat en gaan dan rijst planten. Totdat de grond niet meer zo vruchtbaar is en dan pakken ze een ander stuk. Op deze manier gaat er veel bos verdwijnen vooral als er ook nog illegaal hout wordt gekapt.
Door het exploiteren van de boomhutten voor de touristen wordt er veel geld verdient, naar westerse maatstaven is het nog goedkoop maar Laos begrippen moet je fortuin betalen.. Met dit geld worden 40 mensen (en dus gezinnen) onderhouden. Waaronder professionele jungleguards die ervoor zorgen dat er geen illegale activiteiten worden ondernomen. Op deze manier wordt het woud intact gehouden en wordt de kennis en kunde van de locale bevolking ten volle benut.
Ik heb ook het idee dat de mensen die er werken (gidsen, koks, schoonmakers) heel trots zijn dat zij zo’n unieke werkplek hebben. De mensen zijn heel vrolijk en willen je graag helpen bij bv. het vinden van Gibbon. Hun engels is gebrekkig en dat is ook een van de redenen waarom ze nog niet zelfstandig kunnen werken. Het is de bedoeling dat ze over 5 jaar zelfstandig deze tracks kunnen verzorgen voor touristen. Klein puntje, al het afval wat we hadden is verzameld zodat er geen plastic in het woud komt.