Op een gegeven moment was Lon Nol aan de macht in Cambodja. Deze man en zijn regering was erg corrupt, zelf was Lon Nol erg bijgelovig. Er viel dus veel op zijn manier van regeren aan te merken.In 1970 viel Amerika en Zuid Vietnam de Vietcon aan door geheime bombardementen, die zich had terug getrokken in Cambodja. De communisten Khmer Rouge sloten zich bij deze beweging in een poging de regering van Lon Nol te ondermijnen. Van 1970 tot 1975 was het een roerige tijd van veel geweld, doden en vluchtelingen. De Amerikanen hielpen nog steeds Lon Nol om de communisten te bestrijden maar door slecht leiderschap lukte dit niet en kon de Khmer Rouge de macht overnemen. Het doel van de KR was om op zeer snelle geforceerde wijze een Maoistisch maatschappij te creeren die gedomineerd was door boeren. In deze maatschappij was dus geen ruimte voor mensen die zelf dachten. Dus Pol Pot de leider van de KR (hij had zelf wel een franse universitaire opleiding gevolgd) meende dus dat mensen er niet mochten zijn en werken gevangen genomen. De ergste 'criminelen' werden naar S21 gestuurd, deze gevangenis heb ik vanochtend gezien. In ruim drie jaar tijd zijn er ca. 15.000 mensen vermoord op meestal brute wijze en na overhoring. Er hebben een handvol mensen deze gruwelijke gevangenis overleefd. Ten tijde van de overgave werden nog 14 mensen aangetroffen die bezweken waren aan hun overhoring. Zij hebben op het terrein een persoonlijk graf gekregen.
De andere mensen die overleden werden naar de Killing Fields gebracht, iets buiten Phnom Penh. Zeg maar gerust naar de massagraven. In het begin werden her 100 mensen per dag begraven maar aan het eind van dit regime periode wel 300. Dit aantal kon men niet aan dus moesten mensen een nachtje doorbrengen daar terwijl hun handen op de rug gebonden was en ze geblindoekt waren. Dag en nacht werd er hele luide muziek van feesten gespeeld zodat het kermen van mensen niet gehoord werd.Indien je niet direct gevangen werd gezet, werd je gedwongen tot landarbeid, zowel mannen, vrouwen als kinderen. Iedereen moest zijn stad of dorp verlaten en gezinnen, families werden uit elkaar getrokken. Dagen van 12 - 15 uur moesten de mensen maken en kregen twee keer per dag een waterige rijst substantie te eten. Dit was net voldoende om niet te sterven. Doordat de bevolking zo ondervoed was, kwam er geen verzet tegen het KR regime. Trouwens kinderen werden opgeleid om een soort spion te zijn voor de volwassen.
Er kwam een eind aan het KR regime toen in 1979 toen Vietnam Combodja aan viel. Gesteund door China wist Cambodja het nog even vol te houden. Als afleidingsmanouvre heeft China zelfs Vietnam in het noorden aangevallen. Maar na 17 dagen trok China zich terug en viel het KR regime, dat zich terugtrok in het oerwoud bij de grens van Thailand waar ze volgens sommigen nog steeds dorpen onder controle hebben. De gids van het landmijn museum zijn ouders zijn dus na de val nog het slachtoffer geworden.
Nu Cambodja bevreid was van de communisten was de elende nog niet over omdat er het laatste jaar te weinig rijst geplant was en ook in Vietnam (men was bang dat de KR deze oogsten dan ging stelen).
In ruim drie jaar zijn er ongveer 2 miljoen Cambodjanen gestorven door toedoen van hun eigen bevolking. De gevolgen zijn nog steeds zichtbaar. Een positief effect is dat Cambodjanen zeer gedreven zijn om kennis te vergaren. Studeren staat dus ook hoog aangeschreven (alle kennis moet vanaf een middeleeuwen niveau opgekrikt worden).
Pas sinds een jaar een 10 kunnen mensen de Angkor Wat bezoeken omdat het toen landmijnvrij gemaakt is.
Morgen ga ik naar Kampot waar ik twee dagen blijf en op maandag vlieg van Phnom Penh naar Bangkok naar Chang Mai. Ik heb het even gehad met bussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten