Mate de Coca

Gisteren ben ik vroeg (4.45 u) opgestaan omdat ik naar de Canon del Colca ging. Alles ging goed totdat ik wakker werd in Cabanconde. Een mede passagier wekte mij omdat we er waren. Deed maar mijn ogen open en bleek dat de inhoud (wat papieren) van mijn LP op de grond lagen maar mijn Lonely Planet was weg, Shit dacht ik. Gelukkig lag mijn mp3-speler en camera er nog wel. Dus ik goed zoeken maar niets. Toen begon de bus te rijden en ben ik snel uitgestapt en mijn tas neergezet. Schoot me in een keer te binnen dat mijn LP misschien naar achteren is geschoven dus ik weer die bus in maar niets.

Vroeg aan een packpacker of hij mijn LP had gezien maar hij zat niet in mijn bus, toen zag ik twee gozers die wel in mijn bus zaten. Bleek idd hun gids een LP gevonden te hebben en had ook aan iedereen gevraagd van wie die was, behalve ik dan omdat ik sliep. Dus wij naar het restaurant gelopen waar de gids was en ja, hoor! Daar lag mijn LP!!!! Was heel blij!


Vervolgens vroeg ik mij af waa mijn gids was, er stond niemand met een bordje met mijn naam. Dus ik hier er daar gevraagd en bleek de goede man er zo aan te komen (NOT). Intussen kwam er weer een carnaval optocht langs en heb me prima vermaakt met de verkleede dames. Ze vonden het schitterend dat ik fotos van hun maakte. Intussen nog geen gids dus zelf maar actie ondernomen. Ik begreep dat ik eerste weg links moest nemen. Dus in mijn beste spaans maar naar die man gezocht maar geen resultaat, tot een oude vrouw zich over mijn ontfermde en naar het huis van de gids bracht. Niemand thuis. Leuk detail, als slot gebruiken ze een plastic zakje die ze door twee ogen heen frummelen. Dan komt er niemand binnen ;)


Om een lang verhaal kort te maken, we hebben drie keer het dorp rondgelopen en de vrouw van de gids gevonden. Weer naar het huis en werd toen meegenomen voor een lunch. Toen we terug gingen was de beste man er. Het plan was wel veranderd maar dat deerde niet, er ging tenminste wat gebeuren. Ik werd voorgesteld aan Veronica (spreek Beronica) en zij was mijn gids naar de oase. Het uitzicht was schitterend. De canon was ook heel diep, twee keer zo diep als de Grant Canon in US. Onder het lopen werden we nog goed in de gaten gehouden door drie Condors!!! Ze vlogen heel ver boven ons maar je kon goed zien dat het hele grote beesten zijn!

Onderweg heb ik veel plezier met Beronica gehad. We hebben veel gepraat in het Spaans en het gaat nu stukken beter, heb het gevoeld dat ik over de drempel heen ben. Als wederdienst heb ik haar wat engels geleerd. Op deze manier waren we zo beneden en na een cola, de inca cola was op, jammer genoeg, en de rivier gezien ben ik het zwambadje gestapt. Dit was heerlijk, al dat zweet en stof eraf. Nog lekker in de zon een boekje gelezen totdat Scott kwam. Hij is een amerikaan maar niet zon typische dus we hebben samen een leuke avond en dinner gehad.
Om 8 uur maar naar bed gegaan want we moesten om 2 uur opstaan!!!! Wel grappig dat Beronica in dezelfde hut sliep als ik. Het was echt een hut.

Die nacht heb ik heel bijzonder gedroomd. Na het eten had ik nog een Mate de Coca gedronken. Dit is een thee van cocabladeren (ze zien eruit als Ficus Benjamin bladeren) die in heet water zijn gedaan. Prima spul opzich, je voelt je meteen wat actiever maar het heeft wel een vreemd effect gehad om mijn dromen. Normaal weet ik nooit of gedroomd heb maar nu wist ik precies wat ik gedroomd had en de dromen waren heel gek, bizar eigenlijk!


Dus wij opstaan en dan begon de klim weer naar boven. Dit was zwaar, in het begin ging het nog wel maar hoe hoger we kwam hoe vaker ik moest stoppen. Bleek dat we in drie uur 1050 meter waren stegen. Van ca. 2km naar ruim 3 km. hoogte. De lucht was erg ijl en dat merkte ik met name in mijn buik, had het gevoel dat ik moets overgeven. Gelukkig niet gedaan.

Ik was dan ook heel blij dat we in het dorp aan kwamen. Mijn kuiten zijn enorm gegroeid, die van Ruud van Nistelrooy zijn er niets bij vergeleken ;)

Veronica met haar dochter Gatti en de poes.

Met de bus weer terug, een stop gemaakt bij Cruz de Condor, eentje gezien heel erg in de verte. En toen weer terug naar Arequipa. Vanavond neem ik de bus naar Cusco (10 uur lang) en daar ga ik even bijkomen voordat ik met de volgende trek begin. Heb wel goed voor mezelf gezorgd want ik neem een bedstoel, heerlijk slapen dan!

Mijn overige spullen had ik in mijn hostel gelaten en voor 1 Sol per dag kon ik ze in mijn kamer laten liggen. Sommige dingen zijn zo goedkoop!

Net nog even op de Plaza een koffie met gebak genomen. Die Peruaan zijn gek op taarten. Aangezien ik die ook wel lust (meestal wel meer dan 1, tenminste die reputatie heb ik op mijn werk ;)) leek met dat een goed idee.