Na het laatste ontbijt te hebben genuttigd bij Bohol Divers Resort ben ik achterop de motor gestapt van mijn chauffeur Henry. De vorige dag had ik al geregeld dat er iemand klaar zou staan dus dat ging lekker soepel. Doordat ik die dag de fast boot naar Dumaguete (Negros) zou nemen, zijn we eerst naar de pier gereden en daar heb ik alle kaartjes ed. geregeld. Na mijn tas in een locker achtergelaten te hebben toch maar een deal gemaakt dat Henry de hele dag mijn chauffeur zou zijn. Ik voelde me toch niet helemaal zeker om alleen op die motor te zitten daar komt nog bij dat ik de weg niet zo goed weet dus dan zou ik zelf veel moeten uitzoeken. Als iemand anders dat beter kan dan graag!
Als eerste zijn we naar Chocolate Hills gegaan. Dit zijn kleine heuveltjes die voornamelijk ‘bruin’ zijn en daardoor de naam chocolate hebben gekregen. Toen ik ze zag, had ik er wel andere associaties bij….
Wel grappig om deze heuvels te zien. Gedurende tientallen duizenden jaren zijn ze ontstaan. Eerst was dit zee en door ophoping van koraal en schelpen zijn de heuvels (onder water) gekomen. Door het omhoog komen van de zeebodem, zijn ze droog komen te liggen. Door de regen dat altijd een beetje zuur is, is het koraal en de schelpen dat gemaakt is van onder andere calcium er een reactie ontstaan. Het resultaat is dat dus deze heuveltjes in het landschap zijn gekomen.
Tijdens het afstappen van de motor heb ik ook ontdekt dat je het beste aan één kant van motor (links) kan afstappen. Heb nu namelijk een mooie brandvlek om mijn rechter kuit. Maar ik ben niet de enige die deze mooie brandplekken heeft. Het ziet er nu (13-4) al een stuk beter uit en gelukkig heeft het niet veel pijn gedaan. Samen met Henry aan de kant van de weg geluncht. Dat gaat als volgt: er staan allemaal pannen/potten met gerechten en je hoeft alleen maar aan te wijzen wat je wil en ze scheppen het voor je op. Detail een lunch voor twee personen inclusief cola kost 1,5 euro.
De volgende stop was de butterfly farm. Er schijnen iets van 700 verschillende soorten vlinders te zijn waarvan er zelfs 300 voorkomen op Bohol en dat terwijl het een klein eiland is, dit maakt het wel weer bijzonder. Een gids heeft mij rond geleid en alle stadia van ei tot doodgaan uit gelegd. De gemiddelde levensduur van een vlinder is ca. 24 dagen.
Onderweg naar de volgende stop, ja het was wel een touristische dag voor mij maar wel heel leuk om dit allemaal te zien!, bij een manmade Mahoniebos gestopt. Het bleek dat je daar absoluut foto’s van moest maken. Na dat de Koreanen weer in hun busjes waren gestapt, kon ik rustig op de foto worden gezet.
Aangekomen bij het Loboc Forrest Camp, kon ik wat dieren die in gevangenschap leefden zien. Ik had niet het idee dat de beesten er een goed bestaan hadden. De main attractie was toch zeker de tarsier, een insect oogachtig aapje. Schijnt de kleinste soort aap ter wereld te zijn. Het zijn nachtdieren dus overdag hingen ze rustig aan een boom en kon je makkelijk er een foto van maken. Ik vond het wel heel schattige beestjes. Al je goed kijkt, dan lijkt ze wel een beetje op die Gremlins.
Ergens gestopt om wat te drinken en de Bohol river bekeken. Ja, de natuur is hier erg mooi. Op dat moment kwamen er net een paar kinderen langs en die vroegen of ik een foto van hun wilde maken. Tuurlijk wilde ik dat wel. Ik had verwacht dat ze de foto ook wilden zien maar blijkbaar vonden ze dat helemaal niet belangrijk.
Als laatst stop de grootste in gevangenschap levende python bekeken. Dit beest is ca. 200 kilo en ruim 7 meter lang. Het eet 1x per maand en dan eet het een biggetje van 50 kilo op. En dan is het wel weer voldoende om er 4 weken op te leven. Wel bijzonder dat de bek van de slang zo groot is dat het om de hele varken past.
Toen weer terug naar de pier en de fast boot genomen naar Dumaguete. Het was trouwens heerlijk zo achterop de motor. Ook al reden we soms 80 (ja, zonder helm) dan voelde dat nog steeds alsof iemand met en warme fohn in je gezicht blies!
Op deze boot wat fransen ontmoet waarmee ik ’s avonds nog een hapje gegeten heb. Op zich wel relaxed want als je één nacht ergens blijft is meestal moeilijk om mensen te ontmoeten. Toch iets te laat naar bed gegaan voor een wake-up call van 5 uur;(
Geen opmerkingen:
Een reactie posten