Isla de Ometepe

Stel je voor dat er een plek op deze wereld is waar tussen twee oceanen een heel groot meer is (16x de Bodemsee volgens een paar Zwitsers vraag me dan meteen af hoeveel groter dan het IJsselmeer) en in dat meer rijzen 2 vulkanen. Door hun uitbarstingen zijn in de loop van der tijd de twee vulkanen aan elkaar gegroeid en is er een 8-vormig eiland ontstaan. Aan de voet van één de vulkaan hangt een hangmat en als je daar in hangt kan je links èn rechts een vulkaan zien en ook nog een ondergaande zon. Dit is nu voor mij geen hypothese maar werkelijkheid ;-)

Gisteren het mooie Granada achter me gelaten en vervolgens:

Tas ingepakt, naar de bus gelopen, gewacht, nog meer gewacht, bus naar Rivas, taxi naar boot, boot naar Isla de Ometepe, bus naar hostal en geëindigd met een lekkere douche. Ben nu op een heerlijke rustige plek. Zo rustig dat ik maar een dorm heb genomen om wat meer contact te kunnen krijgen. Blijk ik dit te moeten delen met 4 meiden ;-)

Vanochtend was ik vroeg wakker en heb een mountainbike gehuurd om het eiland te verkennen. Was een goed maar zwaar plan! Het was geen grapje om hier te fietsen doordat ik veel moest stijgen. Op het hoogste punt was ik wel blij dat het zwoegen achter mij lag totdat ik me bedacht dat ik ook weer deze Col over moest om weer terug te gaan. De beloning was er zeker! Er is namelijk een klein meertje Ojo de Agua dat vol met bijzondere mineralen enzo zit. Maar ook was er veel schaduw zodat ik lekker een frisse duik kon nemen en in de schaduw kon uitrusten. Daarna nog naar de Playa Santa Domingo gegaan maar dat was niet echt een lekker strand.

Eenmaal weer in de hostal me vol gegoten met Piña juice en lekker in slaapgevallen in de hangmat. Het leven is hier goed!