Gisteren weer een bijzondere dag beleefd! Met hoogte- en laagte punten, ja reizen gaat niet altijd over rozen.
Het plan was om te gaan kayakken in de Rio Istiam dit is de rivier die het eiland Ometepe door midden splits. Bij de receptie navraag gedaan hoe ik dit allemaal kan regelen. Was vrij eenvoudig, neem de bus naar Merida en dan kan je bij hotel of hostal een kayak huren eventueel met gids en dan gaan! Zo gezegd zo gedaan. Hmmm, de werkelijkheid was toch ff wat anders.
De bus, chickenbus, kwam inderdaad en reed eerst naar het andere kant van het eiland. Stopte en ging pas 3 kwartier weer verder. Schiet niet echt op maar kon intussen wat in dit stadje rondlopen en wat Petroglyphs bekijken. Dit blijken hele oude in steen weergegeven afbeeldingen of beelden te zijn. Geschat wordt dat ze 3000 jaar oud zijn maar wat ze precies betekenen is niet helemaal bekend. Met name rond Vulcán Maderas zijn er veel te zien. 
De bus vertrok weer dus dat was goed. Maar na 20 minuten ofzo hield de verharde weg gewoon op. Op zich niet heel erg waar het dat de bus stapvoets moest rijden omdat de weg echt heel slecht was! Kreeg al kriebels om dit projectje te gaan oppakken. Hoe dan ook, 3 uur later eindelijk op de plaats van bestemming terwijl mijn inschatting een uurtje zou zijn. Baalde wel, zonde van mijn tijd. Dacht er nog aan om meteen de bus terug te nemen maar ja die doet er ook weer 3 uur over en de eerste bus zou ook pas over 3 uur vertrekken. Had ook een skype afspraak staan en dat wilde ik wel door laten gaan dus ging op zoek naar een plek met internet. Was er dus niet. Met de eigenaar van de guesthouse gesproken en besloten toch maar te gaan kayakken, de nacht hier ook doorbrengen en dan de eerste bus terug nemen. Had nog gevraagd om mijn hostel te bellen dat ik niet kwam die avond en of ze mijn kostbare spullen meteen ff konden veiligstellen. Kregen ze gewoonweg geen contact met mijn hostal. In wat voor een uithoek was ik nu weer beland.
Dan maar gaan kayakken om wat te doen. Eerst 3 kwartier erheen kayakken. Kan dat niet sneller? Maar toen kwam ik bij de Rio en er daalde meteen een rust over mij heen. In wat voor een wereld was ik nu weer terecht gekomen. Een serene rust dat alleen verstoord werd door een kakofonie van vogel geluiden. De rivier bleek namelijk meer een moeras te zijn dan een rivier. Mooi! Het echt genoten van alles wat ik daar zag. Veel vogels: Tiger-Heron (maken een onwijs lawaai), gieren, White-throated Magpie-Jay (soort ekster), greategret (de witte vogel op de foto), kleine kleurrijke teveel om op te noemen. Het is trouwens ook heel bijzonder omdat in het meer van Nicaragua de enige zoetwater haai leeft. Waarschijnlijk is hij oorspronkelijk via Rio San Juan vanuit het Caribische gebied het meer in getrokken. Helaas/gelukkig komt deze haai niet meer zoveel voor in het meer.
Na heerlijk de rio op en neer rustig afgepeddeld toch maar weer terug gegaan en daarbij werd ik getrakteerd op een hele mooie zonsondergang. Ja, het kostte allemaal wat moeite om hier te komen maar het was het meer dan waard.
Bij aankomst naar wat vrienden van mijn gids gegaan om te vragen of zij nog behoefte hadden om een zakcentje te verdienen om mij terug te brengen. Ok, was geen goedkoop ritje maar comfortabeler en sneller dan in deze 4x4 zou het niet kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten