Tahitian Dance at Zamboanga

Dit is hoe ik Azie had herinnerd! Ben vanavond aangekomen in Manila. Prima vlucht. Bij aankomst merk je de warmte en de vochtigheid. Het autoverkeer is chaotische, straat verlichting doet het niet altijd en er zijn geen hoge gebouwen. Aangekomen bij mij Hostel, ja op het vliegveld stond de chauffeur al klaar met een bordje met mijn naam, ideeal! Heb ik gevraagd waar ik het beste kon dineren. Had namelijk wel trek. Dus ik ga op weg naar Zamoanga. Ziet er inderdaad goed uit. Als een echt restaurant. Vanavond leek mij nog geen goed idee om op straat wat te bestellen. Werd keurig holpen. Lekkere noodles besteld met een lekker koud biertje.

Het was mij al opgevallen dat er podium in het restaurant was. Met een mooie achtergrond trouwens. En op eens staan er twee mannen die muziek beginnen te maken. Werd het wel gezelliger van vooral omdat ik mijn LP in mijn kamer had laten liggen. Wat blijkt nu, wordt er een hele dans- en muziek show gegeven. Echt schiterend! Dit vind ik leuk om mee te vooral omdat ik het niet verwacht had. De shows blijven komen met steeds andere kleding! Vergat soms gewoon te eten....

Totdat de danseressen de zaal ik komen om de audience ook mee te laten doen. Tuurlijk, gewoon doen. Dus nu stond ik boven de bamboo stokken te dansen. Ging me nog redelijk goed af. Maar was ook wel weer blij dat ik mijn optreden gehad had. Dus kon weer zitten, slokje bier (had ik wel verdiend) en de show ging weer verder.  En ja hoor, na een tijdje komen ze weer het publiek in. Mijn schroom had ik overwonnen, erger dan het stok dansen kon het toch niet (dacht ik). Een aantal dames uit het publiek mochten meteen het podium weer op. Ik er achteraan. Toch niet. Nee, ik moest een andere kant opgaan en kwam via een deur achter het podium terecht. Vreemd. Staat er een van de dansers en die roept iets (sorry mijn filipijns is nog niet zo goed). Komen ze in een keer met zo'n rieten kostuum aan. Die was dus voor mij. SLIK. 

Ja, ik moest ook nog een move leren. Na aantal keer geoefend te hebben, mocht ik inderdaad het in het echt proberen. Het publiek moest wel erg lachen toen ik verscheen (en terecht). Mocht wel met de mooiste dame dansen. Je moet er wat voorover hebben;)

En nu dus de moves in het echt. Ging echt niet helemaal goed. Plankenkoorst denk ik. Mijn danspartner probeerde mij in hetzelfde ritme te krijgen als haar. Ging redelijk maar niet goed genoeg. Dus nog een dame erbij. En ja, hoor wordt je in een keer gesandwiched. Al die aandacht kwam het dansen niet ten goede!

Ik vond het het leuk om te doen, vooral achteraf. Nu ik dit stukje meteen op mijn blog zet. Moet nog steeds glimlachen. En ik denk de lezer ook....